Crostini með kantarellusveppum

Crostini með kantarellusveppum kantarella sveppir
Crostini með kantarellusveppum

Crostini með kantarellusveppum

Crostini eru litlar sneiðar af brauði, grillaðar eða ristaðar, með áleggi sem getur verið grænmeti, ostur eða kjöt. Oft eru sneiðararnar penslaðar með ólífuolíu. Stórfínt til að byrja á áður en sest er til borðs 🙂

CROSTINISVEPPIRKANTARELLA

.

Crostini með kantarellusveppum

½ snittubrauð, skorið í sneiðar

1 dós kantarellusveppir (30 g)

sjóðandi vatn

5 – 6 blöð söxuð salvía

4 hvítlauksgeirar

Olía eða smjör til steikingar

1 askja sveppir

2 msk. hvítvín

Salt og pipar

Raðið snittubrauðssneiðunum í ofnskúffu og ristið í ofni í nokkrar mínútur.

Setjið kantarellusveppi í skál og hellið sjóðandi vatni yfir þannig að fljóti yfir, látið standa í um 20 mín.

Saxið salvíu og hvítlauk og steikið í olíu eða smjöri.

Hellið vatninu af kantarellusveppunum og saxið ásamt sveppunum og steikið með hvítlauknum og savíunni.

Steikið áfram og vatnið látið gufa upp af þeim að mestu. Bætið við hvítvíni, salti og pipar, sjóðið áfram í nokkrar mínútur.

Setjið ofan á brauðsneiðarnar með skeið og klippið steinselju yfir.

Auglýsing

Meira úr sama flokki

Vöfflur – klassísk uppskrift úr bókinni Við matreiðum

Vöfflur. Fátt er dásamlegra en ilmur af nýbökuðum vöfflum. Það er einhver óútskýrð hlýja sem fylgir þeim. Hér er uppskrif úr hinni ágætu bók Við matreiðum, bók sem ég eignaðist fyrir 35 árum og fletti reglulega upp í. Við matreiðum er hin fínasta bók, hún kom fyrst út árið 1976 og nýlega kom sjötta útgáfan út.

Peruterta, þessi gamla góða

20160830_152036

Peruterta. Í minningunni voru perutertur í öllum barnaafmælum og flestum fermingarveislum í mínu ungdæmi. Botnarnar voru mjúkir og gegnblautir. Þegar ég sá á fasbókinni að Borghildur Jóna var að baka eina slíka fyrir afmæli sonar síns, fékk ég fortíðarþráhyggjukast og bað hana um mynd og uppskrift. Ég bara stóðst ekki mátið.

Hjónabandssæla

Hjónabandssæla

Mjúk og góð hjónabandssæla er góð með kaffinu. Stundum verða hjónabandssælur seigar, kannski vegna þess að þær eru bakaðar of lengi. En eflaust líkar einhverjum að hafa þær seigar.