Flóran, café bistró. Í Grasagarðinum í Reykjavík rekur Marentza Paulsen Café Flóru. Mannlíf í garðinum glæddist til muna eftir að Marentza opnaði kaffihúsið árið 1997. Þarna er einhvers konar „útlandastemning”, hvernig svo sem hún er útskýrð. Í gróðurhúsinu er hlýtt og notalegt, þar sem fiskar synda í tjörn og fjölbreyttur gróðurinn er umvefjandi. Á góðviðrisdögum er þéttsetið úti á skjólsælli veröndinni.
Margt hef ég lært af Marentzu í gegnum árin, en leiðir okkar lágu saman fyrst við opnun á Café Nielsen á Egilsstöðum fyrir rúmlega tuttugu árum. Eitthvað gekk mér illa að muna nafnið hennar, en þá sagði hún glaðlega: Hugsaðu bara um marengstertu, þá geturðu ekki gleymt nafninu!
Við fórum í brunch í Flórunni á sunnudaginn og nutum þess í botn. Annar fékk spænska kartöflueggjaböku með beikoni og spæsý tómatsalsa (stóð svona á matseðlinum) og hinn reyktan lax á grilluðu brauði með soðnu eggi og hollandaise sósu. Hvort tveggja vel útilátið, smekklega fram borið með fersku laufsalati, sultum, súrdeigsbrauði með osti og camembert og bragðaðist einstaklega vel.
Ólafur (fjögurra ára) var með okkur og líkaði eplatertan vel. Þó fannst honum ekki til bóta að hafa hnetur ofan á henni, en það gæti nú breyst þegar hann stækkar, blessaður 🙂 Gengilbeinurnar stóðu sig með mikilli prýði og afgreiddu hvern gestinn á fætur öðrum með bros á vör.
Á aðventunni er ævintýralegt um að litast í Flórunni, allt skreytt hátt og lágt. Svei mér þá ef jólaréttirnir í fyrra voru ekki hátt í tuttugu, bornir fram hver á eftir öðrum á litlum plöttum og auðvitað fallega skreyttir eins og við var að búast úr eldhúsi Marentzu. Maður er strax farinn að hlakka til að líta inn í hlýjuna og notalega jólastemninguna.
Það er alltaf eftirminnilegt að koma í Flóruna, hvort sem er á björtum sumardegi eða á aðventunni. Stemningin töfrum líkust eins og fallegar myndir á heimasíðunni vitna um. Flóran.is
