Albert, Sigurður Laufdal, Gísli Þór og Bergþór á Lólu
Lóla restaurant
Við Tryggvagötu er veitingastaðurinn Lóla restaurant, hann kom heldur betur á óvart. Það var þéttsetið af fallega og flotta fólkinu og greinilegt að þarna var kominn lúxus staður.
Strax þegar annars vegar focaccia brauðið kom með perlusalti og salvíu, þeyttu ricotta með basil sósu og chili sósu og hins vegar gnocchi með parmesan og ítalskri skinku, vissum við að við værum á stað með sælustjörnu („Michelin“ stjarna Alberts eldar), enda er stjörnukokkurinn Sigurður Laufdal ábyrgur fyrir lostætinu. En það er ekki bara frábær matur, heldur líka þjónustufólk, fallegar stelpur og sérlega góðar á manninn, sem búa til andrúmsloft vellíðunar.
Veitingastaðurinn Lóla er vel staðsett í miðbænum, við Tryggvagötu, en samt er hægt að fá stæði beint á móti.
Við byrjuðum á þremur kokteilum: Appelsínu-vanillu, the pink one (sítróna, brómber) og tonic.La Focaccia di Lóla (um það bil það besta sem við höfum smakkað) með því var ricotta, chili, tómötum og óreganóGnocchi Fritti, jamon iberico, parmesan og chili hunangSashimi. Hamachi fiskur barst um morguninn frá Japan, alveg dúnmjúkur, með kapers, lauk, sikileyskri sítrónu og fenniku.Agnolotti, geitaostur, brenndar fíkjur, salvía, kanillHumar tortellini með kanadískum humar inni í, rautt karrý, kókos, dannangall og thai basilíkaIberico spænskt nautakjöt, polenta franskar, aleppo zabaglione barolo og kapers lauf, padron pipar. Mjúkt kjöt, bragðgott með fitu, paprikan góð, góð samsetning,Bergþór, Gísli Þór og Albert á veitingastaðnum LóluWhat the duck perur og döðlutoffee perur rósmarín hvítt sesam – skemmtileg útgáfa.Einstaklega ljúffengur ís, gelato/sorbet alveg svakalega góður, jarðarber þurrkuð mjólk
Vöfflur. Fátt er dásamlegra en ilmur af nýbökuðum vöfflum. Það er einhver óútskýrð hlýja sem fylgir þeim. Hér er uppskrif úr hinni ágætu bók Við matreiðum, bók sem ég eignaðist fyrir 35 árum og fletti reglulega upp í. Við matreiðum er hin fínasta bók, hún kom fyrst út árið 1976 og nýlega kom sjötta útgáfan út.
Peruterta. Í minningunni voru perutertur í öllum barnaafmælum og flestum fermingarveislum í mínu ungdæmi. Botnarnar voru mjúkir og gegnblautir. Þegar ég sá á fasbókinni að Borghildur Jóna var að baka eina slíka fyrir afmæli sonar síns, fékk ég fortíðarþráhyggjukast og bað hana um mynd og uppskrift. Ég bara stóðst ekki mátið.
Mjúk og góð hjónabandssæla er góð með kaffinu. Stundum verða hjónabandssælur seigar, kannski vegna þess að þær eru bakaðar of lengi. En eflaust líkar einhverjum að hafa þær seigar.
