Jólaævintýri Marentzu Poulsen á Flórunni. Marentza Poulsen hefur kennt okkur margt. Fyrst man ég eftir henni þegar hún stóð vaktina við jólahlaðborðin á Loftleiðum. Með bros á vör benti hún fólki að fara margar ferðir og blanda ekki öllu saman. Síðan hef ég fylgst með öllu sem frá henni kemur af miklum áhuga.
Það er sannkallað ævintýri að sjá hvernig búið að að skreyta Flóruna í Grasagarðinum núna fyrir jólin. Eins og áður stendur Marentza þar vaktina og galdrar fram næstum því óteljandi jólarétti sem bornir eru fram á litlum plöttum. Allt unnið á staðnum, meira að segja verkaði hún síldina sjálf. Held hún hafi beðið á bryggjunni þegar síldarskipin lögðu að. Allt bragðgott og fallegt. Til að auka enn frekar á stemninguna spilaði Monika jólalög á hörpu. Það má vel mæla með matnum og jólastemningunni á Flórunni.
Rauðrófur á fetakremi, hangikjöt á laufabrauði með grænertukremi. Makríll, en við náðum hvorugur hvað var undir honum.Rauðrófugrafinn lax með dillmajó. Heitreyktur lax með piparrótar- og eplasalati. Grafin gæs með lifrarfrauði og fíkjusultu. Reykt önd með rauðrófu- og piparrótarsalati. Dönsk lifrarkæfa með fleski og sveppum og súrsæt grísasíða með rauðrófum og sinnepi. Ég legg ekki meira á ykkur 🙂Lambabógur, fylltur með eplum og þurrkuðum ávöxtum. Lungamjúkur síðubiti af grís með puru og andalæra confit í anda jólanna. Með þessu var borið fram trönuberjasinnep, eplasalat, sveppasósa, sætkartöflumús með hvítu súkkulaði og sykurpúðum, heimalagað rauðkál og karamellugljáðar kartöflur.Súkkulaðidrumbur með ítölskum marengs og karamellupoppiJólalegt Crème Brûlée og Riz à l’amande með kirsuberjasósu og piparkökumulningi
Vöfflur. Fátt er dásamlegra en ilmur af nýbökuðum vöfflum. Það er einhver óútskýrð hlýja sem fylgir þeim. Hér er uppskrif úr hinni ágætu bók Við matreiðum, bók sem ég eignaðist fyrir 35 árum og fletti reglulega upp í. Við matreiðum er hin fínasta bók, hún kom fyrst út árið 1976 og nýlega kom sjötta útgáfan út.
Peruterta. Í minningunni voru perutertur í öllum barnaafmælum og flestum fermingarveislum í mínu ungdæmi. Botnarnar voru mjúkir og gegnblautir. Þegar ég sá á fasbókinni að Borghildur Jóna var að baka eina slíka fyrir afmæli sonar síns, fékk ég fortíðarþráhyggjukast og bað hana um mynd og uppskrift. Ég bara stóðst ekki mátið.
Mjúk og góð hjónabandssæla er góð með kaffinu. Stundum verða hjónabandssælur seigar, kannski vegna þess að þær eru bakaðar of lengi. En eflaust líkar einhverjum að hafa þær seigar.
