
Gistiheimilið Árból og Demantshringurinn
Þegar keyrt er frá náttúruundrinu Mývatni, er vart hægt að hugsa sér náttúruundur með jafn stuttu millibili og á vegi 862. Dettifoss! Hljóðaklettar! Ásbyrgi! Að því loknu er upplagt að fara Tjörnes og koma við á Mánárbakka og gista á Húsavík. Um að ræða ýmsa gististaði, en við völdum Árból, sem er mjög snyrtilegt gistiheimili með góðum morgunverði, sem hver og einn fékk úthlutað, enda vel hugsað fyrir smitvörnum. Það er ljúft að sofna og vakna við árniðinn frá Búðaránni í gamla Sýslumannshúsinu á Húsavík. Elín tekur ljúflega á móti ykkur, síminn hjá henni er 464 2220 og líka hægt að senda skilaboð.
— ÁRBÓL — HÚSAVÍK — HLJÓÐAKLETTAR – DETTIFOSS – FERÐAST UM ÍSLAND —
.

Dettifoss er aflmesti foss landsins, 45 m hár og 100 m breiður. Oft hefur heyrst að fossinn sé sá vatnsmesti í Evrópu, en svo er ekki. Vatnsmesti fossinn er í Sviss.
Syng, Dettifoss. Syng hátt mót himins sól.
Skín, hátign ljóss, á skuggans veldisstól.
Og kný minn huga, gnýr, til ljóða, er lifa,
um leik þess mesta krafts, er fold vor ól. (Einar Ben.)

HLJÓÐAKLETTAR, nafnið er dregið af smábergmáli árniðarins, sem líkist helst suði. Um er að ræða sérkennilega þyrpingu stuðlabergskletta í mynni Vesturdals niðri við Jökulsá á Fjöllum. Þessir klettar munu vera gígtappar gígaraðar, sem síðara hamfarahlaup Jöklu skolaði í burtu fyrir u.þ.b. 3000 árum. Stuðlarnir hafa alls konar legu og framkalla ýmsar kynjamyndir og rósettur.

Goðafoss í Skjálfandafljóti er 30 m breiður og 17 m þar sem hann er hæstur. Goðafoss er einn af vatnsmestu fossum landsins. Hann greinist í tvo meginfossa og nokkra smærri og fer það nokkuð eftir vatnsmagni árinnar hversu margir þeir eru. Síðustu ár hefur umhverfið verið lagað, bílastæði eru sitthvoru megin, sem og nýjir breiðir göngustígar og útsýnispallar. Allt til fyrirmyndar og fellur vel inn í umhverfið.

Fyrsta skipti sem ég kem í Ásbyrgi, það flokkast sem eitt af náttúruundrum Íslands – eiginlega hrikalega fallegt. Þorvaldur Thoroddsen taldi að landspila hefði sokkið í jarðskjálfta, en gömul sögn var að hestur Óðins, Sleipnir, hefði spyrnt í hóf svo að sprakk við jörðin.